کد مطلب:295178 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
فاطمه ی زهرا، در شب جمعه تا صبح در رکوع بود
عن الحسن بن علی بن ابی طالب علیه السلام قال:
«رأیت أمی فاطمة علیهاالسلام قامت فی محرابها لیلة جُمْعَتها فلم تزل «راكعة» ساجدة حتی إتّضح عمود الصبح و سمعتها تدعو للمؤمنین و المؤمنات و تسمّیهم و تكثر الدعاء لهم و لاتدعو لنفسها بشی ء.
فقلت لها: یا اُمّاه لِمَ لاتدعین لنفسك كما تدعین لغیرك؟ فقالت: یا بُنیَّ! الجارّ ثم الدّار،
امام حسن علیه السلام می فرماید: مادرم را در یك شب جمعه دیدم كه به نماز ایستاده، و پی در پی در ركوع و سجود بود، تا صبح شد. شنیدم زنان و مردان با ایمان را، با نام می خواند و از خداوند برای آنها دعای خیر می نمود و برای خودش هیچ چیز از خداوند نمی خواست. از او سئوال كردم: چرا برای خودتان چیزی نمی طلبید؟ فرمودند: پسرم! اوّل باید همسایه ها را دعا نمود و بعد خویشتن را.» [1] .
[1] بحارالانوار، ج 43، ص 81، ر 3 از علل الشرايع.